بقلم/أسماء رفعت الدابى
قالو الحب قالو الود
قلت ابويا
قالو الصاحب قالو الابن
قلت ابويا
ده هوا ابنى وهوا حبيبى
وهوا اخويا
كل حاجه حلوه حصلتلى كان سببها الأساسي هوا
ده مكانه فوق الراس وف العين
وف القلب من جوا
طيبة اى الى قالو عنها
ده انا دقت لذة جميع الاحضان واحلاها لذه ف حضنه هوا
ده انا مهما هاقول وهاوصف مش هايكفى
ده انا واخده منه حجات كتير حتى بصو كفى
كل حاجه فيا وف طبعى
ده واخداها منه
بيحس بيا من غير كلام وهمى همه
نفس الملامح والاطباع وكل حاجه بعملها
كل الواجبات ابويا اداها ولا ف مره اهملها
ده هوا الوتد والسند والضهر
لو غاب يوم عن عينى بحس بقهر
دمعة عينه تكسرنى
وضحكه وابتسامه منه قادره انها تفرحنى
وتغيرلى موود اليوم
ده بير اسرارى وعارف عنى اسرار بالكوم
من غير كلام وشرح كتير هوا حبيبى
وف التعب لا هاقول علاج ولا دواء م اصل هوا طبيبى
انا بخير طول م ابويا حسه ف الدنيا
لو كان عليا عايزه ابقى معاه وم اسيبهوش ولا حتى ثانيه
ده انا احلى اوقات حياتى وزكرياتى معاه
واحلاها لحظه لحظة لقاه
هاقول ايه عنه وهوا كل حاجه
ده واخد قلبى وعقلى وف وجوده مش بيبقى ناقصنى حاجه
الضحكه مالهاش طعم من غيره
هموم الدنيا شايلها ع كتافه ومش مبين وكتر الف خيره
دفره ده برقبة رجالة الدنيا كلها
مشاكل الدنيا وفوق هوا الوحيد الى عنده حلها
ده من كتر صبرو يتعمله تمثال
احن من حضنه ماتلاقيش وطيبة قلبه فوق الخيال
لفيت الدنيا كعب داير عشان الاقى حد زيو
ده ف بطولة الرجوله رجاله بشنبات وقفوله حيو
ابويا ده مش لاقياله مثيل
بخاف اسند ع الحيطان لابيه تميل
ف سندت ع ابويا وانا قلبى مطمئن
ف هل من بعده انا لحد احن
ده انا قلبى معاه
ده الوحيد الى لو طلب عيونى اديهالو ده انا روحى وعمرى نفسه فداه
ف قولولى اعيش ازاى من بعده
دا اليوم بحسه سنه ف بعده
ده انا بعد الساعات واقول للوقت بالله تعدى
مابيستحملش عليا حاجه ويقول للوجع على بنتى هدى
ده الى لو شاف دمعه نازله على خدى
لا بيهداله بال ولا بينام من التفكير
ولو فيه حاجه معايا وحاولت اخبى
ولو قولت انى بالف خير
مش بيصدقنى
ما هوا ابويا الى مربينى ف بيفهمنى
من غيره مش عارفه كنت عملت ايه
انا الضحكه بتترسم على وشى بمجرد مايقولو ده بابا جه
